Onze fietsers in 2017

Dit jaar ga ik voor de tweede keer als fietser het Roparun avontuur aan.

Hoe ga je uitleggen wat het Roparun avontuur betekent? Dat is eigenlijk niet te doen. Het is een virus wat je bevangt. Je weet waar je het voor doet. Zorgen dat je zoveel mogelijk geld ophaalt. Geld wat ingezet wordt in de palliatieve zorg voor mensen met kanker.

De ziekte zet het leven op de kop voor degene wat het treft en voor hun familie. Door het geld, kunnen extra voorzieningen aangeschaft worden, om dat stuk wat te verzachten. Met ons team, Samen Voor Palliatief (S.V.P) gaan we dit avontuur aan en gaan we de run van Hamburg naar Rotterdam volbrengen.

Mijn naam is Sandra Cremers. Ik ben 43 jaar en woon in Tegelen met mijn man en twee prachtige dochters Annick en Robin. In 2015 begon mijn eerste ‘Avontuur voor het leven’ vanuit Parijs en in 2016 maakte ik kennis met al het moois van de route Hamburg. Beide edities waren een ervaring met intense momenten en bijzondere ontmoetingen. Net als bij de eerdere edities, ga ik in 2017 mee als fietser. Met team ‘Samen Voor Palliatief’ wordt mijn stille wens om een eigen team te starten, werkelijkheid.
In mijn directe omgeving ervaar ik opnieuw de pijn en het hartverscheurende verdriet dat deze vreselijke ziekte met zich meebrengt…
Ik zal mij opnieuw met hart en ziel inzetten om een bijdrage te leveren aan de doelen die de stichting Roparun ondersteunt. We kunnen mensen niet beter maken… maar we kunnen wel proberen ervoor te zorgen dat ze zich wat beter voelen.

Mijn naam is Edith Trienes ik ben getrouwd met Huub en moeder van 2 kinderen: Alyssa (12 jaar) en Tim (9 jaar). Roparun 2017 wordt mijn eerste “Avontuur voor het leven”.

Al een paar jaar hoor ik de bijzondere en mooie verhalen van vriendinnen en sportmaatjes over de Roparun. En ik dacht telkens weer ; Wat zou ik graag hier deel van uit maken. Dus toen ik gevraagd werd voor het Team Samen voor Palliatief hoefde ik niet lang nadenken en zei ik volmondig ja.

Ik besef me dat het een zware tocht zal zijn, dat de mooie en bijzondere momenten nauw samen hangen met afzien zowel lichamelijk als mentaal. Aan de andere kant. Wat is afzien?
Iedereen kent wel iemand in zijn direct omgeving die vecht of gevochten heeft tegen kanker. Zelf heb ik in 2011 mijn moeder verloren aan deze ziekte, de machteloosheid die je voelt, het gevoel van niks kunnen doen is vreselijk.

Door met dit geweldige team deze sportieve uitdaging aan te gaan, kan ik op mijn manier een steentje bijdragen en zoveel mogelijk geld zamelen om het leven, het leed van mensen met kanker en hun naasten voor zover mogelijk te verzachten.

Samen gaan we die tocht volbrengen, Samen trekken we die kar, Samen voor Palliatief.

In 2015 heb ik al mogen meedoen aan de Roparun als invaller. Het goede doel en de schitterende ervaring van de run hebben me doen besluiten me nu echt in te zetten voor dit nieuwe team. In het dagelijks leven ben ik getrouwd met Luciënne, ook lid van dit team, en hebben we samen 2 kinderen, meisjes van 17 en 15 jaar. Ik werk bij Océ in Venlo en mijn hobby’s zijn tafeltennissen, tennissen, lekker koken en eten, lezen, fietsen, concerten bezoeken en muziek luisteren, wandelen en genieten van de natuur.
Met Samen Voor Palliatief gaan we ervoor zorgen dat we een steentje bijdragen aan de palliatieve zorg voor mensen met kanker. Iedereen kent mensen in zijn directe omgeving die aan deze verschrikkelijke ziekte lijden of al zijn gestorven. Het leed van deze mensen motiveert mij om aan dit goede initiatief mee te doen.